ដាលីស ជាមិត្តសំឡាញ់របស់នាង និង សូណា ។ នាងបានទៅរៀននៅ សហរដ្ឋអាមេរិចបន្ទប់ពីចប់បាក់ឌុប ។ ការត្រលប់មកវិញលើកនេះរបស់គេគឺត្រលប់មកវិញដើម្បីរៀបការ ។ 

ហារិ និង សេហូ បានមកដល់ ។​ ដាលីសលើកដៃជាសញ្ញា ថានាងនៅកន្លែងណា ។ 

ហារិបានអោបគ្នាដោយការនឹករលឹក បន្ទាប់ពីនាង ខានជួបគ្នាជាច្រើនឆ្នាំ ។ 

ដាលីស

ដាលីស "សួស្តី ! នេះជាគូដណ្តឹងរបស់ខ្ញុំ គឺដេវីត "

"នេះគឺ ហារិ! មិត្តសំឡាញ់អូនកាលនៅវិទ្យាល័យ ។ នេះគឺ..... " 

ហារិ " គាត់គឺ សេហូ ជាសង្សារ របស់ខ្ញុំ " 

សេហូ​ " សួស្តី ដាលីស! សួស្តី ដេវីត! "

ដាលីស " ហីយ៉ា ហារិរបស់យើងក៏មានសង្សារដែរ ។ " 

ដេវីត " យើងកំម៉ង់អាហារបណ្តើរៗ ទៅល្អទេ​? 

ដាលីស " អូខេ ! បងមើលបណ្តើរៗ ទៅ " 

ដាលីស យកធៀបការមកអោយ ហារិ 

ហារិ ទទួលយកធៀបការ ជាមួយការអបអរ

ហារិ " អបអរសាទរ ដាលីស ! "

ដាលីស " អរគុណ ! តើឯងអាចធ្វើអ្នកកំដរគ្នាបានទេ " 

ហារិ " ប្រាកដហើយ ! ជាពាក្យសន្យាររបស់យើងនោះអី ថាបើអ្នកណាការ នោះយើងនឹងធ្វើជាអ្នកកំដរគ្នា " 

ដាលីស​" អរគុណ ដែលឯងនៅចាំ ! " 

សូណា និង សាម៉ូបានមកដល់ ។ ពួកគេទាំងបួននាក់  ហាក់ដូចផ្អើរនៅពេលជួបគ្នា

សូណា " សួស្តី ដាលីស !​ ហារិ និង សេហូក៏មកដែរ ! នេះគឺ សាម៉ូ គឺសង្សារខ្ញុំ សុំទោសដែលមកយឺត ! 

សាម៉ូ​"  សួស្តី ! "​

ដាលីស " ចាមិនអីទេណា ! យើងទើបតែចាប់ផ្តើម " 

ដាវីត​ហុច មីនុយ អោយសាម៉ូ 

ដាលីសបានយកធៀបការហុចអោយ សូណា 

សូណា " wow wow អបអរសាទរផង ដាលីស ! " 

ដាលីស " ខ្ញុំកំពុងតែនិយាយជាមួយ ហារិ នាងបានយល់ព្រមធ្វើជាអ្នកកំដរ ហើយចុះឯងវិញ ព្រមធ្វើដែរទេ  " 

សូណា នៅស្ងៀមគិតមួយសន្ទុះ 

សូណា " បើហារិ យល់ព្រមទៅហើយ ហេតុអ្វីខ្ញុំមិនព្រមនោះ " 

ដាលីស " ហីយ៉ា ខ្ញុំសប្យាយចិត្តណាស់ដែលពួកឯងនៅតែរាប់អានគ្នា " 

ដាលីសនៅមិនទាន់ដឹងពី ទំនាក់ទំនងប្រះឆាមិត្តភាពរវាង​​  ហារិ និង សូណា នៅឡើយទេ ហើយគេទាំងពីរក៏ធ្វើដូចជាគ្មានរឿងអ្វីកើតឡើង ។ 

ដាលីស " តើពួកឯងទាំងពីរមានគម្រោងរៀបការពេលណាដែរ ? "

សូណា " ប្រហែលជាឆ្នាំក្រោយ ..... ! " នេះគ្រាន់ជាចម្លើយ ដើម្បីយកមុខមាត់ប៉ុណ្ណោះ ។ 

ហារ ិ "​ ពួកខ្ញុំមិនទាន់គិតនោះទេ ។ "

សូណា​ " កុំអោយមិត្តសំឡាញ់ខ្ញុំចាំយូរពេកណា លោកសេហូ " 

សេហូសើចញឹមៗ

សេហូ ​" ខ្ញុំក៏ចង់រៀបការដែរ ចាំខាងស្រីប៉ុណ្ណោះ  " 

ហារិសម្លឹងមើលសេហូ ទាំងអស់សំណើច តើគេគ្រាន់តែឆ្លើយចង់ឌឺដងជាមួយសូណាឬ ។ 

ដាលីស " ហីយ៉ា ! ហារិ ឆាប់យល់ព្រមទៅ ! " 

ចំនែកសាម៉ូ គឺនៅស្ងៀម គឺដឹងថា សេហូគឺនិយាយសំដីចេញពីចិត្តរបស់គេពិតមែន អ្វីដែលគេត្រូវធ្វើ គឺមានតែអបអរសាទរដែលនាងរកបានមនុស្សល្អប៉ុណ្ណោះ ។ 

ម្ហូបក៏បានលើកមក 

សេហូបានកាត់ស្តេក រួចដាក់ទៅអោយហារិ 

ដាលីស " ហីយ៉ា ហារិ ខ្ញុំដូចជាច្រណែនដល់ហើយឯងដល់ហើយ " 

ដេវីត " មិនបាច់ច្រណែនទេ អូនក៏មានដែរ " 

ពួកគេនាំគ្នាសើច .... មានតែសូណា និង សាម៉ូប៉ុណ្ណោះដែលសើចមិនសូវសម ។ 

សូណា " មែនហើយ ! ហារិ សំណាងណាស់ សេហូជាថ្នាក់លើនាងរបស់នាង ការងាររបស់នាងក៏រលូន​ ព្រោះសេហូជាមើលខុសត្រូវ ។ !" 

សេហូ " គ្រប់គ្នាតែងនិយាយថា ពេលម៉ោងការងារខ្ញុំជាមេ តែចប់ម៉ោងការងារនាងជាមេ ។ " 

ដាលីសសើច និង ដេវិតនាំគ្នាអស់សំណើច

ដេវិត " ស្មានមានតែខ្ញុំទេ ដែលលង់ស្រឡាញ់កូនចៅខ្លួនឯង។ មិនងាយស្រួលទេដែល​ស្តីអោយសង្សារតើមែនឬទេ  " 

មិននឹកស្មានថា គូរស្នេហ៏ដេវីត និង ដាលីសក៏ប្រហាក់ប្រហែលនឹងស្នេហារបស់ហារិ និង សេហូ ដែរ។ 

ហារិ សើច  " មែនហើយ គាត់តែធ្វើមុខមាំ ដាក់ខ្ញុំពេលនៅកន្លែងធ្វើការជាងកូនចៅធម្មតាទៅទៀត ព្រោះតែខ្លាចគេគិតថា គាត់កាន់ជើងខ្ញុំ " 

សាម៉ូ " ចឹង មានសំពាធណាស់ " 

ហារិ ញញឹម​ " តែពេលចេញទៅផ្ទះគាត់តែទិញនំមក​លួងវិញ ហើយតែងសុំទោសដែលគាត់តឹងរឹង ។ " 

ដាលីសដាក់ដៃស្មា ហារិ " មែនហើយ ការងារ និងស្នេហា គឺមិនច្របល់គ្នាទេ ទោះយើងជាសង្សារក៏ដោយ កុំខ្លាចអ្នកដ៏ទៃគិត ហើយឈ្លោះគ្នានោះ " ។​

សេហូ " បងអាចប្តូរការងារ តែមិនប្តូរសង្សារនោះទេ កុំបារម្ភ " 

ពាក្យមួយឃ្លានេះ ពិតជាបាញ់ចំបេះដូងមនុស្សស្រីគ្រប់គ្នាពិតមែន ពិសេសគឺ សូណា ដែលតែងច្រណែន ហារិ ជានិច្ច ។ 

ដាលីស " មើលទៅខ្ញុំស្ងប់ចិត្តហើយ លោកដឹងទេក្នុង ចំណោម យើងទាំងបី គឺ ហារិ ស្លូត និង ចាញ់បោក  គេច្រើនជាគេ មនុស្សជាច្រើនតែងបោកការអាណិត ស្រឡាញ់របស់នាង " 

សេហូ​ ផ្ទុះសំនើច " មែនហើយនាង និយាយត្រូវ ! ពេលដែលខ្ញុំជួបនាងដំបូង គឺនាងបានយំព្រោះ ......" 

ហារិយកដៃបិទមាត់សេហូ ដែលបង្អាប់នាង ! ។​ ពាក្យសំដីនេះពិតជាចាក់ដោត  ចំពោះ សាម៉ូ និង សូណា អោយរឹងខ្លួន ដែលគេទាំងពីរនាក់ក្បត់ស្នេហា និង  មិត្តភាព 

សេហូ " តែនេះជាសារជាតិ គួរអោយស្រឡាញ់របស់នាង .... ហើយជាមន្តស្នេហ៍របស់នាង  " 

ដាលីស " ខ្ញុំយល់ស្រប ! " 

អាហារល្ងាចបានបញ្ចប់ទៅយ៉ាងរីករាយ .... ពួកគេបានលាគ្នានៅមុខហាង ។

សូណា " លោកគួរតែទិញឡានវិញ ទើបសុវត្ថភាព " 

ហារិ " តែខ្ញុំពេលនេះក៏ចូលចិត្តម៉ូតូធំបែបនេះដែរ! " 

ដេវីត " ម៉ូតូនេះថ្លៃជាងឡានខ្ញុំទៅ  ខ្ញុំក៏ស្រឡាញ់វាណាស់ដែរ កំពុងលួងដាលីសទិញ ស្រីៗមិនយល់ទេ ! ថ្ងៃណាយើងណាត់គ្នាប្រណាំងម៉ូតូ " 

សេហូ " បានតើ! ប្រណាំងអោយបានមុនខ្ញុំប្តូរឡានណា ! ព្រោះបើរៀបការប្រហែលជាត្រូវប្តូរឡានដូចលោកចឹងទុកដឹកកូន " 

ពួកគេសើចហើយលាគ្នាត្រលប់ទៅផ្ទះវិញ។ 

នៅតាមផ្លូវ ហារិ អោបសេហូ និយាយ 

" ហេតុអ្វីថ្ងៃនេះបងចេះនិយាយច្រើនម្លះ មិនដូចបងសោះ" 

" ព្រោះដេវិត និង ដាលីសជាមនុស្សរស់រាយ ពួកគេនាំបងនិយាយប៉ុណ្ណោះ ។ តើអូននៅខ្លាច សូណា និង សាម៉ូ ទៀតទេ " 

" អត់ទេ !​ព្រោះបងមានបង ហើយពួកគេជិតរៀបការទៅហើយ ! " 

" តើអូនមានឈឺចិត្តទេ ?" 

" អត់ទេ ! បងនិយាយអីហ្នឹង ! "

"ចឹងអូន មានចង់រៀបការទេ ដូនមិត្តភក្តិអូនទេ ? "

"តែយើងទើបតែស្គាល់គ្នាហ្នឹង ? " 

"បើអូនក៏ចង់រៀបការ បងនឹងចូលដណ្តឹងនោះអី ?"

"​បងនិយាយមែនឬ ?" 

"បងដូចនិយាយលេងទេ?" 

" ពេលដែលអូនច្បាស់ចិត្តថាស្រឡាញ់បងមែន ហើយអូនត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ប្រាប់បង " 

ហារិលឺពាក្យនេះហើយរំភើបក្នុងចិត្តជាងខ្លាំងព្រោះស្រឡាញ់គ្នាច្រើនឆ្នាំនឹងសាម៉ូ គេមិនដែលនិយាយពាក្យនេះជាមួយនាងម្តងណាឡើយ  ។ នេះឬជា Mr. Right របស់នាងដែលចង់មានអាណាគតជាមួយនាង ។ នាងក៏សាកចិត្តគេម្តងទៀត។ 

" ចឹងតើអូនអាចណែនាំបង ទៅកាន់គ្រួសារអូនបានទេ " 

" អាចណែនាំ ទៅកាន់មនុស្សទូទាំងពិភពលោក ថាបងជាសង្សារអូន " 

"ចម្លែកណាស់ដែលមនុស្សប្រុសចង់រៀបការ  " 

"ព្រោះបងច្បាស់លាស់ជាមួយស្នេហានេះ ទើបចង់បង្កើតគ្រួសារ ជារឿងធម្មតានោះទេ " 

" បានចាំអូនគិតមើលសិន ! "

មកដល់ផ្ទះហារិ នាងចុះពីលើម៉ូតូក៏ជួបនឹងនឹងប៉ានាងដែលឈរចាំនាងនៅមុខផ្ទះ 

នាងមើលនាឡិការនេះម៉ោង១០យប់ទៅហើយ ហេតុអ្វីគាត់មិនទាន់សំរាន្ត។ ចំនែកសេហូ ហាក់ដូចជា ផ្អើរៗមិនដឹងថាត្រូវចុះទៅជំរាបសួរឬអត់ ព្រោះយប់ទៅហើយ ។ 

"ប៉ារបស់អូន? "

"ប្រហែលជាគាត់ចាំផ្លូវអូនហើយមើលទៅ? " 

"តើបងត្រូវចុះទៅឬទេ ?" 

ហេរិសំរេចចិត្តភ្ងាមៗមិនត្រូវដូចគ្នា ព្រោះណែនាំពេលយប់ដូចមិនទំនង ពិសេសពួកគេមិនទាន់ត្រៀម ខ្លួន ។ 

លោកសិទ្ធិ សម្លឹងមើលកូននិយាយគ្នា 

"ចុះមកទាំងពីរនាក់មក "

មើលទៅគាត់ហាក់ដូចជាមានរឿងដែលរង់ចាំនាង មកវិញ ។