៨ ឆ្នាំកន្លងមក
 ទីបំផុតថ្ងៃដែលសិស្សគ្រប់គ្នាទន្ទឹងរង់ចាំបានមកដល់.......ទិដ្ឋិភាពក្នុងវិទ្យាលយ័មានសភាពអូអរខុសពីធម្មតា.......... មានមនុស្សជាច្រើនប្រឹងប្រជ្រឿត គ្នាមើលលទ្ធផលបាក់ឌុប។ អ្នកខ្លះចេញមកវិញទាំងទឹកមុខញញឹមញញែម...ឯអ្នកខ្លះក៏ចេញមកមិននិយាយស្តី......ព្រោះចម្លើយហួសពីក្តីរំពឺង......!
មិត្តភក្តិមួយក្រុមកំពុង...កំពុងចាំមិត្តភក្តិដែរទៅមើលលទ្ធផល ដោយក្តីអន្ទះសារ.......
ធីតា៖ បងម៉ាប ម៉េចហើយ?
ម៉ាប៖ ខំតែភយ័ពីរនាក់សំណាង..ធីតាអើយ..!
សំណាង៖ អ្នកទាំងអស់គ្នាដឹងទេ អាលើ អាក្រោម ឆូតទាំងអស់.... សំណាងអាសំណាងខ្ញុំនៅកណ្តាល....អួយបាស់សក់...តែបាន ត្រឹម D
ម៉ាប៖ បានD វាល្អពេកហើយ....ណាងអើយ...........។
ពិសី៖ ចុះនេះសត្យា នឹង វីរៈយូរម្លះ??
ម៉ាប៖ ល្បីថាថ្នាក់វីរៈកែពិសេសផង.....
សំណាង៖ បងទៅភយ័អាម្សៀររៈ ហ្នឹងធ្វើអី......គេលែងរាប់ទៅហើយមនុស្សស្អី៩.៥០ទៅហើយ.....!!
ថាចប់វីរៈ នឹង សត្យា ត្រលប់មកវិញទាំងទឹកមុខស្រពោន.........!
ធីតារត់ទៅសួរ៖ ម៉េចហ្នឹង??
សត្យា៖ បន្ទប់គេកែពិសេស អ្នកធ្លាក់ច្រើនណាស់ ហឺយ....
វីរៈ៖ ធីតាមើលទៅខ្ញុំបែបត្រូវព្យួរកុំអោយខ្មាស់គេហើយ....!!
ធីតា៖ ខ្ញុំមិនជឿ......បងមើលច្រលំឈ្មោះទេដឹង?? ថាហើយនាងក៏ដើរសំដៅទៅតារាងឈ្មោះដែលមានមនុស្សកុះករ....
វីរៈទាញដៃធីតា....ឈប់សិនជាប់ងហើយបងនិយាយលេងទេ.....ជាប់ហើយ.....តែបានត្រឹមតែB..
ធីតា៖ ចូលចិត្តនិយាយលេងខុសរបៀបបងរៈលប់............!
សំណាង៖ តោះឈប់គិតទៅ...នាំគ្នាទៅជប់លៀងវិញប្រសើរជាជាង.....
បងម៉ាប់៖ តាំងពីដើមមកមានតែរឿងហ្នឹងទេដែលឯងនិយាយត្រូវគ្នាជាមួយបង....
អ្នកទាំងអស់គ្នានំាគ្នាផ្ទុះសំនើច....តោះទៅយើង.......!!