ចេញទៅមេឃរលឹមតែត្រលប់មកវិញភ្លៀងធ្លាក់យ៉ាងជោគជាំ......... ដូចជាសម្តីដែរស្ងៀមស្ងាត់ជំនួសអោយបេះដូងកំពុងកន្រ្ទាក់...យ៉ាងឈឺចាប់...!
ពួកគេត្រលប់ចូលផ្ទះសុំទោសអ្នកមានគុណទាំងសងខាង.... តែពុំមានគ្រួសារខាងណាយកទោសប្រកាន់ខឹងនោះឡើយ..........
វីរះទៅមើលលោកវីរា.. ហើយត្រលប់ទៅគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន ដោយយល់ព្រមនឹងសំនើររបស់លោកម្ចាស់វឌ្ឍន .ហើយរៀបចំការណាត់ជួបជាមួយចៅស្រី
 នៅពេលដែរលោកប៉ាគេជាសះស្បើយ..!
អ្នកទាំងពីរសុទ្ធតែយកការងារ និង ការសិក្សារ មកបន្លំការនឹកនា គ្រប់យ៉ាង...។ វីរះបានយកលេសរវល់កិច្ចការមិនទៅទទួលធីតា.... គេទាំងត្រលប់មកផ្ទះនៅក្រោយម៉ោងដែរធីតាគេងលក់.។ ចំនែកធីតាតែងហាត់សមនៅសាលា ធ្វើដូចជាគ្មានអ្វីគ្រប់យ៉ាង... នាងតែងយកលេសថាជិតដល់ថ្ងៃសម្តែងត្រូវប្រឹងសមបន្តិច ទោះជាមានកាឃាត់យ៉ាងណាក៏ដោយ.... ថ្ងៃណាក៏នាងសម្លឹងមើលបន្ទប់ដ៏ងងឹតរបស់វីរះ..... !!
អ្វីដែរវីរះមិនទន្ទឹងរង់ចាំបានមកដល់ លោកម្ចាស់វឌ្ឍន បានណាត់ក្រុមគ្រួសារគេ អោយទៅទទួលទានអាហារល្ងាចនៅវីឡារបស់គាត់........។
ទឹកមុខដ៏មុះមុត ដំនើរយ៉ាងស្វាហាប់ ញញឹមញញែម តើមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ដែរដឹងថាគេ ឯកការប៉ុណ្ណា??ខ្លាចប៉ុណា្ណ??
នារីដ៏ស្រល់ស្អាតសក់ខ្លីប្រះស្មា កំពស់សមល្មម នឹងវីរះ ដំនើរពោពេញដោយភាពជឿជាក់បានចុះពីជណ្តើរ....... ជាមួយរ៉ូបផ្កាសាមញ្ញ.....
លោកវឌ្ឍន ៖ នេះ រីយ៉ា ចៅស្រីខ្ញុំ....!
រីយ៉ាជំរាបសួរចាស់ទុំនឹង សួស្តី វីរះផងដែរ.......................!!
អារហារលា្ងចដ៏បរីបូណ៍ បានបញ្ចាប់ជាមួយការសន្ទនាដែរសីុចង្វាក់............ ។ ទោះជានេះការជួបគ្នាលើកទីមួយតែរីយ៉ា នឹង វីរះ និយាយត្រូវគ្នាគួរសម.. ព្រោះពួកគេសុទ្ធតែពូកែខាងពាណិជ្ជកម្ម............ ។
លោកវឌ្ឍន៖ មើលទៅអ្នកទាំងពីរនិយាយសីចង្វាក់គ្នា មែនកំរបានអ្នកណានិយាយត្រូវជាមួយចៅណាស់មែនទេ...
រីយ៉ា៖ មែនហើយ ១០មាន៧និយាយមិនឈ្នះទៀតផងតែមើលទៅវីរះអាចតបតហ្នឹងខ្ញុំបានណាលោកតា...!
វីរះញញឹម៖ ប្រហែលជាមិនទាន់ដល់កនែ្លងទេដឹង....
លោកវឌ្ឍន៖ ដាក់ខ្លួនមែនវីរះនេះ...! បើទំនេរ អូសារមកលេងរីយ៉ាផង....... !
អ្នកស្រីភួង៖ មែនហើយទំនេរៗ នាំប្អូនទៅដើរលេងខ្លះទៅមើលទៅកូនទាំងពីរ ដូចជា stress ក្នុងការងារដូចគា្ន......!
........................................... ដោយយប់កាន់តែជ្រៅពួកគេបាននាំគ្នាត្រលប់ទៅវិញ.... ក្នុងឡាន..
អ្នកស្រីភួង៖ មើលទៅរីយ៉ា ស្អាតហើយ ឆ្លាតគួរសម មិនចាញ់ធីតាប៉ុណ្ណាទេ...........
លោកវីរា៖ មែនហើយ ប្រហែលនេះជាសំណាងកូនហើយ.........។
រីរះ៖ អ្នកទាំងពីរឈប់និយាយទៅបានទេ........ ! គេបើចំរៀងស្តាប់...........
គេត្រលប់ទៅដល់ផ្ទះនៅតែឃើញភ្លើងបន្ទប់ធីតាបើក.... គេបិទសម្លឹងមើលស្រមោលតាមវាំងនង ដឹងថានាងកំពុងសម.... បងចង់និយាយថា៖ កុំហាត់ខ្លាំងពេក.... អូនពូកែស្រាប់ហើយ
ចូលគេងទៅ... តើដាដឹងទេ??????????
No matter how I wait I cant go
like a dummy crying, next to you
Only gave me pain, without you noticing
Are you telling me to leave?

I miss you, I miss you (or I want to see you, I want to see you)
To the point where I hate myself
I want to cry..I want to kneel down
If only everything didnt happen..

Searching the memories where I loved you crazily..
Those memories haunt me
But i cant hide from this love any longer
I shouldnt do this
But i miss you (I want to see you) to death x2