រឿង វិស្សមកាលស្នេហ៏
វគ្គទី៤៖ ដំណើរទេសចរណ៍ជុំវិញកោះ
you are chosen ! |
ថ្ងៃនេះមានអ្នកទេសចរណ៏មួយក្រុមបានចូលមកស្នាក់នៅផ្ទះសំណាក់ដានី ពិសិដ្ឋ ហើយពួកគេបានរកជួលទូកដើម្បីទៅដើរកំសាន្តជុំវិញកោះនេះ មានដូចជា កោះរ៉ុងសម្លឹង ឆ្នេងឡុងប៊ិច និង កោះឋានសួរគ៍ ដោយអោយខាងផ្ទះសំណាក់ជាអ្នករៀបចំកញ្ចប់ដំណើរកំសាន្ត។
"អ្នកមីង មានភ្ញៀវគេរកជួលទូកទៅលេងកោះ ហើយអោយយើងរៀបចំ ចំណីអាហារ ទឹក និង ដងសន្ទូច"
"តើមានប៉ុន្មានអ្នក?"
"គឺ ៤ នាក់ "
"មិនចេញទូកទេ ទាល់គ្នា៦នាក់ទើបចេញ "
ភាណុដែលនៅទីនោះដើម្បីដាក់សំលៀកបំពាកបោកនោះ ក៏ចង់ទៅចូលរួមជិះទូកមើលភូមិសាស្រ្តនៅទីនេះ
"តើ២នាក់ខ្ញុំអាចចូលរួមបានទេ ? "
ដានីឆ្លើយ " បាន អោយតែខាងភ្ងៀវយល់ព្រម ។"
"អ្នកមីង ខ្ញុំចង់ទៅដែរ "
"បានព្រោះឯងនេះហើយអ្នកទៅអាំងសាច់អោយភ្ញៀវ "
"ខ្ញុំមិនចង់ទៅទេចឹង !" ដានីសើច
"អ្នកបើកទូកគេនឹងជួយរៀបចំហើយ មិនអោយក្មួយធ្វើតែឯងទេ តែស្លៀកពាក់អោយសមរម្យ ហាមពាក់ប៊ីគីនី "
"អ្នកមីងនេះ !"
"ទៅប្រាប់ចុងភៅអោយរៀបចំទៅ " ។
ក្រោយពីរៀបចំទូកនិងចំណីអាហាររួច ភ្ញៀវទាំងអស់ពាក់អាវពោងឡើងទូក ដើម្បីចេញដំណើរ
សារ៉ាវុធភ្ងាក់ផ្អើរនឹងវត្តមានរបស់ហ្សូលី
នាងពាក់រ៉ូបផ្កាមួកធំ និង វែនតា ដូចជាភ្ញៀវទេសចរណ៍ដែរ។
"នេះក្មេងតូចទៅដើរលេងដែរឬ?"
ហ្សូលីមិនចូលចិត្តនិងសារ៉ាវុធប៉ុន្មានទេព្រោះគេចូលចិត្តញោះនាង
"ខ្ញុំជាអ្នកមើលខុសត្រូវនៅទីនេះ "
"ស្មានតែភ្ញៀវតើ ! "
លោកពូលីដែលជាតៃកុងទូកបានរៀបចំទីកន្លែងដែលត្រូវទៅ ប្រាប់ទៅហ្សូលី ដើម្បីអោយនាងរៀបរាប់ប្រាប់ភ្ងៀវ
"ដំបូងយើងទៅ កោះឋានសួរគ៍ ដើម្បីទៅលេងរីសតនៅនោះមួយព្រឹករហូតដល់អាហារថ្ងៃត្រង់
ម៉ោងជិត២ បន្តិចយើង កោះរ៉ុងសម្លឹមដើម្បីស្ទូចត្រី និង មើលផ្កាថ្ម
ដល់ថ្ងៃលិច យើងបន្តនៅកោះឡុងប៊ិច និង មើលផ្លង់តុងពេលយប់។ អ្នកណាស្រេចទឹកអាចមកយកនៅធុងពណ៍ក្រហម ។"
ថ្ងៃនេះការងាររបស់ហ្សូលី គឺ ជា មគ្តុទេសក៍ទេសចរណ៍ តែនាងមកទីនេះជាលើកទី១ដូចគ្នា តែមានពូលីជាជំនួយការ ។
មិនយូរប៉ុន្មានក៏ធ្វើដំណើរមកដល់កោះឋានសួរគ៍ទីនេះគឺរីស៊តដែលគេអភិវឌ្ឍន៍
មានដើមដូងជាច្រើន និង ផ្ទះលំហែ គឺជារមណីដ្ឋានធម្មជាតិកែច្នៃ។ ហ្សូលីត្រូវលើកជួយលើកធុងទឹកកកដាក់បាយម្ហូបទាំងធ្ងន់។ ភានុដែលជាសុភាពបុរសមិនអាចទ្រាំមើលក្មេងស្រីលើករបស់ធ្ងន់នោះទេ។
"ខ្ញុំជួយលើកនាង កាន់តែចានស្នោរបានហើយ "
"នៅតែលោកពូល្អជាគេ " នាងនិយាយបញ្ចោរបន្ថែម រួចហុចធុងទឹកទឹកធ្ងន់ ទៅអោយគេ។
"សារ៉ាវុធ ឯងទៅជួយលើកអោយអស់មក កុំអោយដើរទៅមកព្រោះឆ្ងាយណាស់"
"បាទបង !" ។
"អ្នកមីង មានភ្ញៀវគេរកជួលទូកទៅលេងកោះ ហើយអោយយើងរៀបចំ ចំណីអាហារ ទឹក និង ដងសន្ទូច"
"តើមានប៉ុន្មានអ្នក?"
"គឺ ៤ នាក់ "
"មិនចេញទូកទេ ទាល់គ្នា៦នាក់ទើបចេញ "
ភាណុដែលនៅទីនោះដើម្បីដាក់សំលៀកបំពាកបោកនោះ ក៏ចង់ទៅចូលរួមជិះទូកមើលភូមិសាស្រ្តនៅទីនេះ
"តើ២នាក់ខ្ញុំអាចចូលរួមបានទេ ? "
ដានីឆ្លើយ " បាន អោយតែខាងភ្ងៀវយល់ព្រម ។"
"អ្នកមីង ខ្ញុំចង់ទៅដែរ "
"បានព្រោះឯងនេះហើយអ្នកទៅអាំងសាច់អោយភ្ញៀវ "
"ខ្ញុំមិនចង់ទៅទេចឹង !" ដានីសើច
"អ្នកបើកទូកគេនឹងជួយរៀបចំហើយ មិនអោយក្មួយធ្វើតែឯងទេ តែស្លៀកពាក់អោយសមរម្យ ហាមពាក់ប៊ីគីនី "
"អ្នកមីងនេះ !"
"ទៅប្រាប់ចុងភៅអោយរៀបចំទៅ " ។
ក្រោយពីរៀបចំទូកនិងចំណីអាហាររួច ភ្ញៀវទាំងអស់ពាក់អាវពោងឡើងទូក ដើម្បីចេញដំណើរ
សារ៉ាវុធភ្ងាក់ផ្អើរនឹងវត្តមានរបស់ហ្សូលី
នាងពាក់រ៉ូបផ្កាមួកធំ និង វែនតា ដូចជាភ្ញៀវទេសចរណ៍ដែរ។
"នេះក្មេងតូចទៅដើរលេងដែរឬ?"
ហ្សូលីមិនចូលចិត្តនិងសារ៉ាវុធប៉ុន្មានទេព្រោះគេចូលចិត្តញោះនាង
"ខ្ញុំជាអ្នកមើលខុសត្រូវនៅទីនេះ "
"ស្មានតែភ្ញៀវតើ ! "
លោកពូលីដែលជាតៃកុងទូកបានរៀបចំទីកន្លែងដែលត្រូវទៅ ប្រាប់ទៅហ្សូលី ដើម្បីអោយនាងរៀបរាប់ប្រាប់ភ្ងៀវ
"ដំបូងយើងទៅ កោះឋានសួរគ៍ ដើម្បីទៅលេងរីសតនៅនោះមួយព្រឹករហូតដល់អាហារថ្ងៃត្រង់
ម៉ោងជិត២ បន្តិចយើង កោះរ៉ុងសម្លឹមដើម្បីស្ទូចត្រី និង មើលផ្កាថ្ម
ដល់ថ្ងៃលិច យើងបន្តនៅកោះឡុងប៊ិច និង មើលផ្លង់តុងពេលយប់។ អ្នកណាស្រេចទឹកអាចមកយកនៅធុងពណ៍ក្រហម ។"
ថ្ងៃនេះការងាររបស់ហ្សូលី គឺ ជា មគ្តុទេសក៍ទេសចរណ៍ តែនាងមកទីនេះជាលើកទី១ដូចគ្នា តែមានពូលីជាជំនួយការ ។
មិនយូរប៉ុន្មានក៏ធ្វើដំណើរមកដល់កោះឋានសួរគ៍ទីនេះគឺរីស៊តដែលគេអភិវឌ្ឍន៍
មានដើមដូងជាច្រើន និង ផ្ទះលំហែ គឺជារមណីដ្ឋានធម្មជាតិកែច្នៃ។ ហ្សូលីត្រូវលើកជួយលើកធុងទឹកកកដាក់បាយម្ហូបទាំងធ្ងន់។ ភានុដែលជាសុភាពបុរសមិនអាចទ្រាំមើលក្មេងស្រីលើករបស់ធ្ងន់នោះទេ។
"ខ្ញុំជួយលើកនាង កាន់តែចានស្នោរបានហើយ "
"នៅតែលោកពូល្អជាគេ " នាងនិយាយបញ្ចោរបន្ថែម រួចហុចធុងទឹកទឹកធ្ងន់ ទៅអោយគេ។
"សារ៉ាវុធ ឯងទៅជួយលើកអោយអស់មក កុំអោយដើរទៅមកព្រោះឆ្ងាយណាស់"
"បាទបង !" ។
ហ្សូលីដែលមកទីនេះលើកទីដំបូងក៏ជាប់ចិត្តមិនខុសពីអ្នកទេសចរណ៍ដ៏ទៃដែរ គឺមិនភ្លេចផ្តឹតយកនៅរូបភាព ទុកជាអនុស្សាវរីយ៍នោះទេ។ ក្រឡេកឃើញ ភាណុដែលស្ពាយ កាម៉េរ៉ាកាដុង ដែលជាកាម៉េរ៉ាស្តង់ដា ជាប់នឹងក ក្នុងចិត្តកំពុងគិតថា គាត់ច្បាស់ជាថតរូបស្អាតមិនខាន។
នាងបកដៃ ហៅភាណុដែលកំពុងថតរូបផ្ទះលំហែ
"មានការអី ! "
នាងអឹមអៀន
"លោកពូជួយថតរូប ខ្ញុំបានទេ"
"អោយទូរសព្ទ័មក "
"ថតcamera ពូ ទូរសព្ទ័ខ្ញុំ full memory ហើយ"
ភាណុជ្រួញចិញ្ចើម ព្រោះមើលទៅនាងបោកគេប្រើហើយ តែយ៉ាងណាគេក៏យល់ព្រម
នាងថត កាច់ចង្កះ ផ្អេងផ្អង ចំនែកអ្នកថតក៏មិនចាញ់ model ដែរ ត្រូវអង្គុយ ឈរ យ៉ាងច្រើនសន្លឹក ។
"ខ្ចីដៃពូ ថតបានទេ "
"ហា ...! ? "
" គឺខ្ចីតែដៃទេ ធ្វើស្តាយបែបនេះ" នាងយករូបគំរូក្នុងទូរសព្ទ័អោយមើល ។ ស្តាយដែលនាងចង់ថត គឺ ស្តាយបែបគូរស្នេហ៏ដែលគឺ ខាងប្រុសកាន់ដៃ រួចខាងស្រីងាកមក។
ភាណុស្ទាក់ស្ទើរនឹងសំណើរ
"ខ្ញុំបកក្តាមបង្កាអោយពូ អូខេ !"
"អូខេ !"
ភាណុខានកាន់ដៃមនុស្សស្រីយូរមកហើយតាំងតែពីបែកស្នេហ៏គ្រាដំបូងនៅរៀន ។ កាន់ដៃហ្សូលីម្តងនេះធ្វើអោយគេមានអារម្មណ៍ត្រជាក់ដៃ ហើយបេះដូងលោតញាប់ កាន់ camera តែដៃម្ខាងសឹងមិនជាប់។
"រួចហើយ !"
"សុំមើលរូបបន្តិចមើល !" នាងយកcamera មកមើល
"ហីយ៉ា ថតស្អាតមែនតែន !ចាំដល់កន្លែងវិញពូញើរអោយផង ! "
"កុំភ្លេចសន្យានាង!"
ដល់ម៉ោងអាហារថ្ងៃត្រង់ ហ្សូលីប្រញាប់មកវិញដើម្បីរៀបរយអាហារអោយភ្ងៀវ ។ នាងធ្វើតាមសន្យា បកក្តាម និង បង្គារអោយភាណុ ។ សារ៉ាវុធមើលចាន របស់ភាណុខុសពីចានរបស់ខ្លួនរួចតវ៉ា
"ហេតុអ្វីចានបងភាណុ បកសាច់ស្អាត ?ចុះខ្ញុំ?"
" លោកបកខ្លួនឯង ! "
"នាងជំពាក់ខ្ញុំទើបគ្រឿងសមុទ្រអោយ ! " ។
មានភ្ញៀវប្រុសបានយកប៊ីយ៉ែមកអោយហ្សូលី
"មកញាំ ជល់លេងជាមួយគ្នា !"
"អត់ទេ ! អរគុណ! ជល់ជាមួយទឺកក្រូចក៏បាន!" នាងលើកទឺកក្រូចជល់ទៅកំប៉ុងប៊ីយ៉ែរបស់គេ
ភ្ញៀវប្រុសដែលឈ្មោះ អាប៊យ នោះនៅតែយល់ព្រម
"តែបន្តិចក៏បានដែរអូន"
ភាណុជាបុរសយល់ពីចិត្តអ្នកផឹក
"បងផឹកកំដរ ! នាងត្រូវធ្វើការកុំអោយនាងផឹកអី "
នាយយកប៊ីយ៉ែ ចេញពីដៃអាប៊យ ។
សារ៉ាវុធដែលនៅក្បែរក៏ខ្សឹបទៅចៅហ្វាយនាយ
"វីរះបុរសជួយស្រីស្អាត "
"កុំនិយាយផ្តេសផ្តាស"
ក្រោយបាយថ្ងៃត្រង់រួច ពួកគេឡើងទូកបន្តទៅស្ទួចត្រី និងចុះទៅមើលផ្កាថ្ម ។
នៅពេលទូកឈប់នៅស្ងៀម ក៏មានអ្នកខ្លះចុះហែលទឹក អ្នកខ្លះនៅស្ទូចត្រីលើទូក ។
សារ៉ាវុធ និង ភ្ញៀវខ្លះអង្គុយស្ទូចត្រី ចំនែក ភាណុបានត្រៀមប្តូរខោអាវចុះទៅមើលផ្កាថ្ម
"ខ្ញុំចង់ទៅមើលផ្កាថ្មដែរ "
ពូលី ដែលជាតៃកុងទូក
"នេះក្មួយ ចេះហែលទឹករឺអត់ ? "
"ចេះតិចៗ "
"នេះ ប្អូនប្រុសជួលមើលហ្សូលីផង បើមិនស្រួលត្រូវបកដៃហៅ ពូចុះទៅជួយណា"
"បាទពូ!"
ហ្សូលី ដោះរ៉ូបចេញ ដែលនាងបានត្រៀមសំលៀកបំពាក់ហែលទឹករួចជាស្រេច ។
សំលៀកបំពាក់ហែលទឺកដែលរឹបរាងធ្វើអោយមនុស្សប្រុសទាំងអស់សម្លឹងមើលនាង
"តស់ ឆាប់ចុះទៅ ! " គេបំពាក់វែនតាទឹក និងបំពង់អុកស៊ីសែនអោយនាង
ហែលចុះដល់បាតសមុទ្រដូចទៅដល់ឋានមួយផ្សេងទៀតមាន ផ្កាថ្ម រុក្ខជាតិ និង សត្វសមុទ្រផ្សេងៗ ។
ហ្សូលី ហាក់រំភើបនឹងទិដ្ឋភាពបាតសមុទ្រនេះណាស់ នាងតែកះទៅភាណុអោយមើលរបស់ប្លែកៗ
តែភាណុគឺចូលចិត្តមើលភាពសប្បាយរីករាយរបស់ហ្សូលី ។
ចុះទៅក្រោមប្រមាណ១០នាទី ហ្សូលី ក៏រមួលក្រពី ធ្វើអោយនាងហែលទឹកមិនរួច ។ នាងធ្វើជាសញ្ញា ថាជើងនាងមិនស្រួលនោះទេ អោយត្រលប់ទៅគោកវិញ ។ ភាណុឃើញសមាពមិនស្រួល ក៏ហែលទៅជួយដាក់ដៃក្រោមក្លៀកសណ្តោងនាងឡើងគោក ។ ពូលីឃើញ ភាណុសណ្តោងហ្សូលីឃើញមិនស្រួល ក៏បោះពោងសង្រ្គោះ រួចជួយនាងឡើងគោក ។
មកដល់លើគោក ភាណុក៏ជួយឈ្លីជើងនាង
"តិចៗ ឈឺណាស់!"
"បានហើយតិចទៀតអស់អីហើយ"
ថ្ងៃចាប់ផ្តើមលិច ទិដ្ឋភាពថ្ងៃលិចមើលពីកណ្តាលសមុទ្រទៅពិតជាស្រស់ស្អាត ។
ផ្ទៃមេឃពណ៍ទឹកមាសជះចូលទឹកសមុទ្រ ពពកដេដាសបាំងព្រះអាទិត្យខ្លះបង្កើតជារូបព្រះអាទិត្យរាងបេះដូង ធ្វើអោយអ្នកទេសចរណ៏លើកទូរសព្ទ័ផ្តិតយករូបភាពដល់កំរនេះ។
ហ្សូលីលើកទូរសព្ទ័ថតព្រះអាទិត្យបេះដូង តែកំលោះភាណុវិញផ្តិតរូបនាងកំពុងថតទៅវិញ។
យប់បន្តិចម៉ោងប្រហែល៧យប់ ជាពេលដែលអ្នកគ្រប់គ្នារង់ចាំដល់គឺ ការមើល ផ្លង់តុង(Plankton) នៅសមុទ្រ។ ផ្ទាំងទស្សនីយភាពនៃពន្លឺដែលចេញពីទឹករលកនោះ កើតចេញពី ផ្លង់តុង ជាសរីរាង្គតូចល្អិតម៉្យាង ដែលគេបានដាក់ឈ្លោះឲ្យតាមលំនាំពាក្យក្នុភាសាក្រិក ដែលមានន័យថា " ជនពនាចរ " ឬ មនុស្សរសាត់អណ្តែត" ។ នៅពេលថ្ងៃ សរីរាងគដែលមានជីវិតទាំងនោះធ្វើឲ្យទឹកមានពណ៏ក្រហម ហើយស្រូបយក ពន្លឺថ្ងៃ ដោយបំលែងទៅជាថាមពល ។ ពេលមានអ្វីប៉ះពួកវានៅពេលយប់ងងឹត ពួកវាក៍បានចេញជាពន្លឺ អគ្គីសនីពណ៏៍ខៀវ។
អ្នកទេសចរណ៏នាំគ្នាយកដៃប៉ះផ្ទៃទឹកដើម្បីអោយផ្លង់តុចចេញពន្លឺ ។
នៅលើមេឃមានផ្គាយបញ្ចេញពន្លឺព្រិចៗ នៅផ្ទៃសមុទ្រមានពន្លឺចេញពីផ្ទៃសមុទ្រកំពុងបង្អួតសម្រស់ដាក់គ្នាពេលរាត្រី ។ ដំណើរទេសចរណ៍ជុំវីញកោះបានចប់ទៅដោយក្តីសប្បាយរីករាយ និងមិនអាចបំភ្លេចបាន ។